Wednesday 11 May 2011

Έκρηξη Άγχους

Ορκίζομαι μα τον Τουτατή, εάν ξανά ακούσω κάποιον/α να μιλάει για το πόσο δύσκολη είναι η σχολή του/της, θα ξεριζώσω το κεφάλι μου μόνο για να έχω κάτι να τους/τις χτυπήσω. Ούσα απόφοιτη λυκείου, που πρόκειται να επανεξετασθεί οφείλω από την αρχή να τονίσω ότι όσο και αν προσπαθήσω σε αυτό το πόστ, δεν υπάρχει περίπτωση να είμαι αντικειμενική. Για όσους από εσάς αποφασίσετε να σπαταλήσετε λίγα λεπτά από την ζωή σας για να διαβάσετε το υπόλοιπο κείμενο, το Λύκειο και ιδιαίτερα οι Πανελλαδικές φαντάζουν κάτι παλαιολιθικό, κάτι που με δυσκολία - ακόμη και από μεγάλη προσπάθεια, μπορείτε να θυμηθείτε. 'Η ίσως αυτό συνέβει μόνο σε μένα, αφού 2 μήνες μετά τις εξετάσεις ο εγκέφαλος μου έκανε αυτόματο delete ( πιθανότατα λόγω έλλειψης ROM ). Και για αυτό το λόγο αποφάσισα να συντάξω τους συνειρμούς, γιατί το πιο πιθανό σε 3 μήνες δεν θα θυμάμαι τίποτα. Εάν τόση ώρα σας ήρθαν οι μνήμες, τότε θα καταλάβετε το ακατάσχετο και ατέρμον αγχος της χρονιας αυτης.    Το να σκέφτεσαι κάθε μέρα οτι δεν πρόκειται να κάνεις τίποτε αλλο εκτος του να εστιασεις την προσοχη σου στο τι υποστηριξε ο F. Herzberg, τι λέει το θεώρημα του Rolle, τι είναι η Τεχνική Σχεδίασης Προγραμμάτων και τι πρόλογο και επίλογο πρέπει να χρησημοποιησεις στην, κατά τα άλλα 'έκθεση ιδεων', σου. Μην με παρεξηγείτε, λατρεύω την γνώση. Δεν υποστηρίζω σε καμία περίπτωση οτι δεν πρέπει να υπαρχουν τα παραπάνω, αλλά μετα τον 'αχταρμα' της γνωσης τον οποιο καταλειγεις να εχεις στα χερια σου 3 λεπτα αφου συνειδητοποιησεις οτι οι Πανελλαδικές τελείωσαν, η αγανακτηση μου ειναι αναμενομενη - μιας και δεν ειμαι και το πιο υπομονετικό ον στον πλανήτη. Είναι τοσο δύσκολο το να το αντέξεις. Πόσο μάλλον 2 φορές.
Μου είχε πει μιά κοπέλα κάποτε, ''Οι ύλες που έχετε για τις εξετάσεις δεν είναι τιποτα μπροστά σε αυτά μου εχουμε εμεις για την εξεταστικη!''. Και το καταλυτικο συναισθημα που προηγουμενως ανεφερα πλημμύρισε τις σκεψεις μου. Ε λοιπόν, απαντάω. Τίποτα δεν συγκρίνεται με αυτο. Σε καμία περίπτωση για τον βαθμο δυσκολιας - αλιμονο. Αλλα για το ποσο σε φθειρει. Το να νιωθεις για εναν ολοκληρο χρονο - για μενα δύο, το οτι δεν θα κανεις τιποτα αλλο παρα να διαβασεις. Και αν κανεις πάλι η σκέψη σου θα είναι εκει. Στο τι υποστηριξε ο Fayol.. Για πολλους απο εσάς ολο αυτο σας φαινεται υπερβολικό, και δεν αρνουμαι οτι είναι. Δικαιολογηστε την απογοητευση μου ομως. Μπειτε στην διαδικασια απλως να σκεφτειτε να περνατε τα ιδια πραγματα αλλη μια φορα. Οχι το διαβασμα. Το αγχος, τον πανικο, την αναποφευκτη και παιδιάστικη απογοητευση του 'ο αλλος περασε στην σχολη που ηθελα ενω εγω οχι', την φθορά. Ευχαριστώ για τον χρόνο σας, και καλή επιτυχία σε όσους δίνουν!

Ρ.